شبکیه چشم با استفاده از دو نوع سلول مخروطی (زرد-سبز-قرمز) و استوانه ای (سفید-سیاه) قادر به تشخیص رنگ ها است. شبکیه چشم سگ و گربه نیز دارای هر دو نوع سلول مخروطی و استوانه ای است ولی نسبت این سلول ها با چشم انسان متفاوت می باشد و به همین دلیل می توان گفت سگ ها و گربه ها رنگ ها را می بینند ولی رنگ اجسام از دید آنها محو تر است. به دلیل اینکه شبکیه چشم سگ ها و گربه ها سلولهای استوانه ای بیشتری نسبت به چشم انسان دارد این حیوانات قادرند طیف گسترده تری از رنگ های خاکستری را از هم تمایز دهند.
شبکیه چشم گربه ها دارای لایه ای آینه مانند است که با انعکاس نور در شب موجب تقویت نور اجسام شده و گربه را قادر می سازد که در شب نیز به خوبی ببیند. به همین دلیل گربه ها شب ها نیز می توانند شکار کنند.
یکی از سوالات متداولی که علاقمندان به حیوانات خانگی و به خصوص گربه در مشاوره های تلفنی و حضوری از من می پرسند در مورد بیماری توکسوپلاسموز و یا ناباروری و سقط جنین ناشی از گربه است.پس از بررسی های مختلف ، یک لیست از مواد غذایی ممنوعه برای طوطی ها تهیه کردم که با رعایت آن می توانید به تغذیه مناسب و سالم طوطی خود کمک کنید ...
مواد غذایی زیر جزء مواد غذایی ممنوعه برای طوطی ها می باشد ، به این معنی که این مواد غذایی هرگز نباید در اختیار طوطی قرار بگیرد ...
1- شکلات - کاکائو (در هر شکلی و نوعی)
2- میوه آووکادو : نوعى ميوه شبيه انبه يا گلابى ( به علت میزان بالای چربی )
3- کافئین
4- الکل و هر نوع مشروبات الکلى
5- دانه سیب ( به علت اینکه حاوی سیانور/اسید سیاندریک هستند )
6- هسته هلو ( به علت اینکه های حاوی سیانور/اسید سیاندریک هستند )
7- هسته آلو ( به علت اینکه حاوی سیانور/اسید سیاندریک هستند )
8- هسته گیلاس
* زمانی که سیب و هلو و آلو و گیلاس در اختیار پرنده قرار می دهید ، حتما دانه های میوه رو جدا کنید .
9- فرآورده های لبنی حاوی لاکتوز (قند شیر )
10- سیر و پیاز (خام و پخته) : (باعث از بین رفتن سلول های قرمز خون می شود)
11- نمک و کلیه مواد غذایی حاوی نمک مانند پفک و ... : (عطش آور است ، باعث کمبود آب بدن طوطی و افزایش دفع ادرار می شود )
12- قارچ
13- ریواس
14- کرفس
پس توصیه اکید این است که مواد غذائی ذکر شده را هرگز در اختیار طوطی خود قرار ندهید تا پرنده ای سلامت داشته باشید
همه ما در منزل جعبه ای حاوی داروهای ضروری داریم تا در مواقع اضطراری و زمانی که دسترسی به داروخانه یا پزشک مقدور نیست از آن استفاده کنیم. سگ ها نیز مانند تمامی موجودات زنده دچار بیماری ها و به خصوص مسمومیت هایی می شوند که در این مواقع زمان نقش مهمی در زنده ماندن و بهبود آنها ایفا می کند. به همین دلیل همواره باید جعبه ای از داروهای مورد نیاز سگ خانگی خود در دسترس داشته باشیم. هیچ یک از این داروها را نباید بدون مشورت با دامپزشک در اختیار سگ قرار دهید ولی وجود آنها در منزل کمک می کند که در مواقع اضطراری بتوانید تا رساندن سگ به دامپزشک با آغاز برخی از درمانها از وخیم تر شدن حال او جلوگیری کنید. داروهای مورد نیاز برای جعبه کمکهای اولیه سگ های خانگی عبارتند از:
پراکسید هیدروژن 3%
آشنا ترین کاربر برای پراکسید هیدروژن ضد غفونی زخم ها است که امروزه کمتر با این هدف مورد استفاده قرار می گیرد. هدف ما از نگهداری پراکسید هیدروژن 3% این است که این ماده به خوبی موجب بروز استفراغ در سگ می شود و در صورت بلعیده شدن داروها مسمومیت زا، مقادیر زیاد شکلات کاکائوئی و یا اجسام خارجی و مواد سمی می توان از آن برای القاء تهوع استفاده نمود. با این حال همیشه در چنین مواردی با دامپزشک خود مشورت نمایید چون در بسیاری از موارد بروز استفراغ می تواند خطرناک باشد و بسته به نوع ماده بلعیده شده، درمان می تواند متفاوت باشد. سگها تمایلی به خوردن این دارو ندارند و باید با استفاده از یک سرنگ بدون سر سوزن مقدار توصیه شده توسط دامپزشکتان را بخورانید. تاریخ مصرف دارو را همیشه در نظر داشته باشید زیرا هیدژن پراکسایدی که تریخ مصرف گذشته باشد معمولا خوب اثر نمی کند.
دیفن هیدرامین
یک نوع داروی ضد حساسیت و ضد خارش است که در موارد گزیدگی حشرات و زنبور ها و یا خارش محل تزریق واکسن و حساسیت ها بسته به وزن سگ و طبق نظر دامپزشک باید به سگتان بدهید.
قطره خوراکی دایمتیکون
این دارو ضد نفخ بوده و به خصوص در توله سگهای کمتر از 3 ماه کاربرد زیادی دارد. پیش از استفاده با دامپزشک خود مشورت کنید.
پماد آنتی بیوتیکی (نیتروفورازون)
پمادهای آنتی بیوتیکی برای درمان زخم های سطحی بسیار مناسب هستند. توجه داشته باشید که زخم های گاز کرفتگی و سوراخ شدگی با وجود اینکه بسیار کوچک هستند نباید ساده انگاشته شوند و تنها استفاده از پماد برای این گونه زخم ها و زخم های عمیق مناسب نیست زیرا این زخم ها با وجود کوچک بودن بسیار مستعد عفونت و ایجاد آبسههستند و نیاز به درمان آنتی بیوتیکی عمومی دارند.
گاز استریل و باند چسبی
در مواقع بروز زخم های خونریزی دهنده وجود لوازم مناسب برای کارگذاری بانداژ محکم بدر مواقع اضطراری و برای جلوگیری از ادامه خونریزی ضروری است. همواره تعدادی گاز استریل و چسب مخصوص پانسمان در منزل نگهداری کنید. پس از انجام پانسمان به دامپزشک مراجعه نمایید زیرا پانسمان دست و پای سگ ها باید با روش مناسب صورت گیرد تا از بروز آسیب ناشی از فشار زیاد جلوگیری شود.
سرنگ مخصوص خوراندن قرص
برخی سگ ها در خوردن قرص همکاری نمی کنند و ترفند پنهان کردن قرص در گلوله گوشت در موردشان قابل استفاده نیست. در این مواقع می توانید با سرنگ مخصوص خوراندن قرص به سگها بدون اینکه دست خود را داخل دهان سگتان ببرید قرص را بخورانید. این وسیله را می توانید از کلینیک ها و پت شاپ ها تهیه نمایید.
کلینیک دامپزشکی دکتر مکرم
دارای بورد تخصصی جراحی دامپزشکی از دانشگاه تهران
امکانات کلینیک:
- معاینه و واکسیناسیون و درمان ضد انگلی
-صدور شناسنامه
-انواع جراحی های بافت نرم، ارتوپدی و چشم
-خدمات دندانپزشکی و جرم گیری اولتراسونیک
- لوازم و غذای حیوانات خانگی
- اصلاح و آرایش مو
- کلیه حیوانات خانگی (سگ، گربه، همستر، لاک پشت، خرگوش، جوجه تیغی و پرندگان خانگی)
آدرس: اتوبان ستاری (ضلع غربی)، بین همت و حکیم، نبش کوچه شاملو، پلاک 92، واحد 4
تلفن تماس: 44017784
ساعات کار: شنبه تا 4 شنبه 11-18 و پنج شنبه ها 11-16می باشد.
لطفاً قبل از مراجعه هماهنگ نمایید
همچنین از طریق تلفن مشاوره تلفنی دامپزشکی به شماره 9092301377 در تمامی ساعات روز آماده پاسخ گویی به سوالات شما هستم.
پشت جوجه تیغی ها توسط خارهایی پوشیده شده است، که به عنوان موی آنها عمل میکند و سمی نیست بر خلاف خارپشت ها که خارهایش به سختی از بدن صدمه دیده خارج می شود.
دفاع طبیعی جوجه تیغی ها پرتاب خارهای پشتش است اما از این نوع دفاع در آخرین مرحله استفاده میکنند. ابتدا سعی میکند که فرار کند یا مهاجم را مجبور به فرار نماید که البته میزان استفاده از خارها و یا روش های دیگر بستگی به گونه جوجه تیغی دارد.
همه جوجه تیغی ها ذاتا شب زی هستن البته با توجه به گونه های مختلف برخی از آنها چندین بار در روز بیدار می شوند. جوجه تیغی ها زمان زیادی از روز را زیر علف ها، صخره ها یا درون گودال به خواب می گذرانند.
بیشتر گونه ها بر اساس عادت با کندن زمین برای خود پناهگاه درست می کنن، اغلب گونه های وحشی خواب زمستانی دارند که مدت خوابشان با توجه به دما، نژاد و فراوانی غذا متفاوت است.
جوجه تیغی ها ۵ انگشت با ناخن های کوچک در پنجه جلویی دارند و در پنجه عقبی ۴ انگشت با ناخن های بلند دارند.
جوجه تیغی ها واقعا پر سر و صدا هستند آنها برای ارتباط برقرار کردن فقط خر خر یا خس خس نمیکنند بلکه گاهی با صدای بلند جیغ می زنند ( که این موضوع هم بستگی به گونه و نژاد انها دارد)
جوجه تیغی ها بعضی اوقات کار عجیبی انجام می دهند که به اصطلاح به آن مسح کردن یا روغن مالی کردن می گویند. هنگامی که حیوان بوی خاصی را استنشاق می کند، شروع میکند به لیس زدن گاز گرفتن منشا بو، و سپس بزاق عطر گرفته خود را به خارهایش می مالد. هیچ دلیل علمی برای این کار جوجه تیغی یافت نشده است اما برخی می گویند که اون این کار را برای استتار و هم بو شدن با محیط اطراف انجام میدهد.
جوجه تیغی ها یک نوع پادزهر طبیعی بر علیه سم مار در بدنشان دارند که بخاطر پروتئین خاصی است که در سیستم عضلانی حیوان وجود دارد. جوجه تیغی هم زیستی مسالمت آمیزی با سایر حیوانات مانند گربه ها و سگ ها دارد. و در مقابل تهدید های اینگونه حیوانات درون خود می غلطد تا تهدید بر طرف شود.
بر خلاف طبقه بندی های قدیمی، جوجه تیغی ها فقط حشره خوار نیستند بلکه بیشتر در تیره همه چیز خواران قرار می گیرند. غذاهای جوجه تیغی حشرات، حلزون، قورباغه، وزغ، مار، تخم پرندگان، لاشه حیوانات، قارچ، ریشه علف ها، خربزه و هندوانه می باشد. که بسته به گونه آنها متفاوت است.
جوجه تیغی ها گهگاه بعد از باران دنبال کرم خاکی می گردند. همچنین غذای اصلی جوجه تیغی های جنگلی که به نوع اروپایی مشهور هستند حشرات می باشند. که این موضوع در مورد همه صدق نمیکند. در مناطقی که جوجه تیغی های وحشتی زندگی میکنند معمولا آفات نباتی وجود ندارد و کنترل شده است. بعضی کشاورزان برای جذبه جوجه تیغی ها برایشان غذا می ریزند. همچنین انها پنیر، شیر، و محصولات لبنی را مصرف می کنند.
نوع خانگی آنها جوجه تیغی های چهار انگشته-Four-toed hedgehoog می توان از پنیر دولمه به عنوان مکمل غذایی استفاده کرد. غذای سگ و گربه از محصولات لبنی بهتر است اما هر دوی آنها چربی بالا و پروتئین کم دارند. به نظر می رسد که بهتر است مقدار کمی از انها در جیره غذاییشان قرار داده شود و اجازه داده شود که انها بیشتر در باغ غذای خود را تامین کنند.
با توجه به گونه به طور متوسط دوران حاملگی از ۳۵ تا ۵۸ روز طول می کشد. و به طور متوسط گونه های بزرگتر ۳ تا ۴ و گونه های کوچیکتر ۵ تا۶ نوزاد بدنیا می آورند. مانند بسیاری از حیوانات این موضوع غیر طبیعی نیست که جوجه تیغی مذکر علاقه مند به کُشتن نوزاد های مذکر ست.
طول عمر جوجه تیغی ها ارتباط مستقیمی با اندازه انها دارد، گونه های بزرگتر ۴ تا ۷ سال در دنیای وحشی زندگی میکنند. (رکورد ۱۶ سال هم در برخی از آنها دیده شده است ) و گونه های کوچکتر ۲ تا ۴ سال در دنیای وحشی و ۴ تا ۷ سال در محیط حفاظت شده زندگی می کنند. جوجه تیغی ها کور مادرزاد هستند. برخی معتقدند که آنها بدون خار متولد می شوند اما تنها ساعتی پس از تولد خارها به راحتی قابل دیدن هستند.
اغلب جوجه تیغی های اهلی دو رگه هستند، و نژادی از جوجه تیغی های شمال آفریقا و جوجه تیغی های چهار انگشته هستند. که کوچکتر از گونه اروپای غربی می باشند. بعضی از جوجه تیغی های اهلی گونه گوش دراز و هندی می باشند.
جوجه تیغی باید در دمای ۲۲ تا ۲۹ درجه سانتی گراد نگه داری شود و به طور طبیعی، از دمای سرد دور نگه داشته شود.
امروزه برخی فروشگاهای حیوانات غذاهایی با فرمول مخصوص برای جوجه تیغی ها نیز عرضه میکند. که ترکیبی از سوسک، کرم، بچه موش … می باشد.
برخی از ایالات کانادا و آمریکا داشتن جوجه تیغی به عنوان حیوان خانگی غیر قانونی ست و نیاز به گواهینامه خاصی دارد، که چنین محدودیتی در برخی از کشورهای اروپایی به جز اسکاندیناوی وجود ندارد.
به نظر می رسد که خرید جوجه تیغی های اهلی به دلیل ظاهر مظلوم و سرزنده اش در سالهای اخیر افزایش پیدا کرده است . نگهداری آنها به عنوان حیوان خانگی مشکل است چرا که انها در مقابل تغییرات اب و هوایی و شرایط مقاومت کمی محیطی دارند.
انسان ها بیماری های مشترک زیادی با جوجه تیغی دارند شامل سرطان، بیماریهای ناشی از چاقی و قلبی عروقی. سرطان در میان جوجه تیغی ها بسیار شایع است.
پ.ن۲: تعدادی عکس از این موجودات بامزه.
پ.ن۳: اگه متنش کم و کاستی داره به بزرگواری خودتون ببخشید. 
تغذیه گربه یکی از مهمترین مسائل در نگهداری گربه ها محسوب می شود زیرا هنگامی که ما حیوانی ذاتاً غیر اهلی را در منزل نگهداری می کنیم نا خواسته تغییراتی در نوع زندگی و تغذیه او بوجود می آوریم که چه بسا این مساله می تواند منجر به بروز برخی بیماری ها و مشکلات شود. همیشه به خاطر داشته باشید که پیش از آنکه تغذیه هر گونه حیوانی را آغاز کنید، در مورد نوع مواد غذایی مورد نیاز آن حیوان مطالعه کرده و یا از متخصصین بپرسید.
علت اینکه تغذیه گربه رو برای این بحث انتخاب کردم این بود که به تجربه شاهد بیماری های متعددی بودم که علت اصلی بروز آنها اشتباه صاحبشان در نوع مواد غذایی بود که برای آنها انتخاب می کنند.
شاید بهتر باشه اول برخی از مهمترین مشکلات تغذیه ای که به علت تغذیه نا درست بوجود می آیند رو نام ببرم و توضیح کمی در موردشون بدم تا اهمیت دقت در مصرف مواد غذایی بهتر مشخص بشه.
یکی از متداول ترین بیماری های تغذیه ای گربه ها پرکاری تغذیه ای غده پاراتیروئید است. برای اینکه تصور بهتری از مساله داشته باشید کمی در مورد عملکرد این غده توضیح میدم. غده پاراتیروئید هورمون هایی رو در بدن تولید می کنه که وظیفه آنها افزایش میزان کلسیم در خون هست و این کار دو در چند مرحله انجام میده. اگر کلسیم خون تنها کمی کمتر از میزان نرمال باشه این هورمونها باعث افزایش بازجذب کلسیم در کلیه ها می شوند تا کلسیم کمتری از طریق ادرار دفع بشه ولی این خودش محدودیت هایی داره که بعدا بهشون اشاره می کنم. اگر این کار کمکی به کاهش کلسیم خون نکنه، هورمون های این غده کلسیم رو از مهمترین منبع این ماده در بدن یعنی استخوانها خارج کرده با این کار کلسیم رو در خون افزایش میدهند. بدن تمام موجودات علاوه بر استخوان سازی برای بسیاری از فعالیت های دیگه از جمله فعالیت عضلانی و عملکرد مناسب قلب به کلسیم نیاز داره و اگر میزان کلسیم خون در حدی افت کنه که فعالیت این اعضا به خطر بیفته بدن کلسیم رو از استخوانها به سمت خون فرا میخواند. این مساله باعث تخلیه شدن استخوانها از کلسیم شده و در صورتی که جبران نشود منجر به پوکی استخوان می شود.
پوکی استخوان تغذیه ای که در اثر پرکاری غده پاراتیروئید ایجاد می شود یکی از شایع ترین بیماری های گربه ها محسوب میشه که علت اون زیاد بودن نسبت فسفر مواد غذایی به نسبت کلسیم است. در حالت طبیعی نسبت کلسیم به فسفر در مواد غذایی باید 2 به 1 یا 3 به 1 باشه. ولی از اونجایی که ما می دونیم گربه ها حیواناتی گوشتخوار هستند تصور می کنیم که باید به آنها تنها گوشت بدهیم به خصوص که هرچه این گوشت خالص تر باشه گمان می کنیم تغذیه ایده آلی رو برای گربه خوئ در نظر گرفتیم. در حالی که نسبت کلسیم به فسفر در گوشت تقریبا 3به 1 هست یعنی درست بر عکس نسبتی که باید باشه. بدن وقتی با فسفر بیشتر از نیازش برخورد می کنه اون رو دفع می کنه چون بر خلاف کلسیم محل خاصصی برای مقادیز زیاد فسفر نداره ولی مساله اینجاست که کلیه ها نمی توانند فسفر رو به تنهایی دفع کنند و حتما باید همراه با اون کلسیم هم دفع بشه پس نه تنها گربه ما کلسیم کافی در غذای روزانه دریافت نکرده بلکه برای دفع فسفر اضافه باید مقداری کلسیم هم از استخوانها برداشت و دفع کند. به همین دلیل غده پاراتیروئید که مسئول انجام این کار است پرکار شده و کلسیم استخوانها نیز به شدت کاهش پیدا می کند تا جایی که برخی گربه ها از شدت پوکی استخوان با افتادن یا حتی پریدن از یک پله هم دچار شکستگی و یا حتی خم شدگی استخوانها می شن. و بسیاری از اونها دچار شکستگی و یا تغییر شکل در استخوانهای لگن می شن که بعد ها مشکلاتی از قبیل یبوست های مکرر و یا سخت زایی رو می تونه به همراه داشته باشه و متاسفانه این تغییر شکل ها را به جز با جراحی های ارتوپدی که اغلب دشوار نیز هستند نمی توان ترمیم کرد.
یکی دیگر از بیماری های تغذیه ای شایع در گربه ها افزایش شدید ویتامین A یا به عبارتی مسمومیت با ویتامین A است که در گربه هایی که به مقدار زیاد از جکر یا کبد انواع حیوانات تغذیه می کنند دیده می شه. این بیماری هم با مشکلات کبدی و هم با تغییرات استخوانی همراهه که متاسفانه معمولا دیر تشخیص داده می شه.
یکی دیگر از بیماری هایی که با تغذیه می تونه مرتبط باشه سندرم روده حساس هست که با اسهال های مکرر و طولانی مدت همراهه و یکی از علل اون مصرف کربوهیدرات زیاد در غذاست.
حالا تغذیه مناسب برای گربه ها
بچه گربه: دندانها در سن دو هفتگی ظاهر می شه و معمولا بچه گربه ها از سن سه هفتگی به غذای جامد علاقه نشون می دن و از غذای مادرشون هم کمی مصرف می کنند ولی به طور معمول تا 8 هفتگی یا 2 ماهگی مصرف شیر رو ادامه می دهند. در این مدت میشه همراه با شیر مقداری تخم مرغ کاملا پخته شده و یا گوشت چرخ کرده و شیر و یا گوشت چرخ کرده ای که همرا با اون مقداری استخوان هم چرخ شده داده بشه. تعداد و میزان غذای مایع مورد نیاز بچه گربه ها به صورت زیر است:
تا 7 روزگی: 3-6 سی سی شیر هر 2 ساعت یک بار
7 تا 14 روزگی: 6-8 CC هر 2 ساعت یک بار در روز و هر 4 ساعت یک بار در شب.
14 تا 21 روزگی: 8-10 CC هر 2 ساعت یک بار در طول روز و یک بار در شب در بین ساعات 11 شب تا 8 صبح.
تغذیه بچه گربه های بی مادر
برای این گربه ها باید از شیر خشک ترجیحا با لاکتوز کم استفاده کنید. شیر خشک باید با دو برابر غلظتی که برای بچه انسان تهیه می شه درست شده باشه و به آن باید هیدروکسید کلسیم اضافه بشه و یا طبق نظر دامپزشک از قطره یا شربت کلسیم جایگزین استفاده کنید. برای تغذیه از بطری پستانک دار مخصوص حیوانات کوچک، قطره چکان و یا سرنگ بدون سر سوزن می تونید استفاده کنید ولی شیر رو به زور به دهان نریزید و اجازه بدید خودش شیر را بمکد در غیر این صورت احتمال پریدن اون به نای و ایجاد عفونت تنفسی وجود خواهد داشت. بعد از هر بار غذا دادن شکم بچه گربه رو با حوله گرم و مرطوب و زبر مالش بدهید تا به حرکت روده ها کمک کند.
4 هفتگی: علاوه بر شیر روزانه (بدون کاهش مقدار شیر) کمی گوشت چرخ کرده، ماهی و پنیر به شیر افزوده و پوره حاصله را به بچه گربه بدهید. در تهیه غذا از نمک و ادویه استفاده نکنید.
5 هفتگی: گوشت ریز شده یا ماهی در شیر پخته شده و پنیر، ماست یا خامه تهیه کرده و یک وعده از 4 وعده غذایی را به این مواد اختصاص دهید.
6 تا 8 هفتگی: غذای کنسرو جامد و یا بیسکوئیت های مخصوص گربه به غذاهای قبلی بیافزایید. دو وعده از 4 وعده غذایی گربه شامل غذای جامد باشد.
8 هفتگی به بعد: 2 تا 4 وعده غذای جامد و یک نعلبکی شیر گاو کافی است. از لبنیات جامد مثل پنیر کم نمک یا بدون نمک استفاده کنید و در مورد گوشت از گوشتی که همراه با استخوان چرخ شده استفاده کنید.
تغذیه گربه بالغ:
گربه ها موجوداتی گوشت خوار هستند و به 6 نوع ماده غذایی اصلی احتیاج دارند که عبارت است از: آب، پروتئین، چربی، ویتامین ها، اسید های چرب ضروری و مواد معدنی. همونطور که مشاهده کردید گربه ها به طور نرمال نیازی به مصرف کربوهیدرات ندارند. گربه ها موجوداتی هستند که انرژی لازم برای بدن خودشان را بر خلاف سایر موجودات در درجه اول از چربی و پروتئین بدست می آورند و بر خلاف ما انسانها نیازی به مصرف کربوهیدرات ندارند. به این ترتیب مشاهده می کنیم که به دلیل نیاز زیاد به پروتئین، همواره فسفر بیشتری هم وارد بدنشون می شه پس برای جلوگیری از کمبود کلسیم به کلسیم بیشتری هم نیاز دارند. در طبیعت گربه ها با شکار پرنده و جوندگان کوچک زندگی می کنند و همونطور که می بینیم نسبت گوشت به استخوان در این حیوانات کمه و این باعث می شه مه نیاز گربه به کلسیم هم مرتفع بشه. ما باید در تغذیه گربه های کم سن که دندانهای محکم ندارند از گوشتی که همراه با استخوان چرخ شده و با آب گوشت یا شیر پخته شده استفاده کنیم و یا در گربه های بزرگتر از استخوانهای قلم گوسفند که در زودپز پخته شده به همراه گوشت استفاده کنیم. گوشتی که به گربه ها می دیم باید حاوی چربی باشه تا منبع انرژی هم باشه.
گربه ها در طبیعت از غذای خام استفاده می کنند که حاوی ویتامین های بیشتری نسبت به غذای پخته است ولی علاوه بر اون می تونه انگل هایی رو هم به گربه منتقل کنه که بعضی از اونها برای انسان هم خطرناک هستند برای همین همیشه توصیه می شه که از دادن گوشت مرغ، گوسفند و گوساله خام به گربه پرهیز کنید و داروهای ضد انگل رو مرتب استفاده کنید و برای تامین ویتامین هایی که به دلیل پخته شدن غذا از بین میرن باید از شربت یا قطره مولتی ویتامین طبق نظر دامپزشک مصرف بشه. می توانید ماهی رو به صورت خام به گربه ها بدهید تا ارزش غذایی آن حفظ شود.
توجه کنید که گربه ها نیازی به کربوهیدرات ندارند و کربوهیدرات هم بیماری های دندانی و هم بیماری های گوارشی رو در گربه ها افزایش میده. به جای کربوهیدرات غذای گربه ها باید حاوی چربی بیشتری باشه.
در شرایط طبیعی گربه ها فیبر لازم و حتی برخی ویتامین ها رو از علوفه موجود در دستگاه گوارش شکار خود تامین می کنند ولی در گربه های خانگی این فیبر و ویتامین ها معمولا با خوردن مقدار کمی علف و سبزی تامین می شود که می تواند سبزی های موجود در منزل مثل کاهو و هویج باشد و یا گربه خودش به خوردن علف های باغچه علاقه نشان می دهد. ممکن است بعد از خوردن این سبزیجات گربه ها استفراغ کنند که جای نگرانی ندارد زیرا به خروج گلوله های موی لیسیده شده از معده گربه کمک می کند.
اگر سوالی داشتید برام پیام بگذارید
